Jan Nijkamp met zijn vrouw Atie Nijkamp-de Jeeger op de I.V.N.-jaarvergadering 1976 waar hij het ere-lidmaatschap kreeg. Jan was al voorzitter van de Bond van Natuurbeschermingswachten (vanaf 1954) en was voorzitter van het daaruit voortgekomen I.V.N. van 1960-1972.

Voorbeeld van een nummer van het schoolblad Natuur van de Maand (1950-1989). Dit nummer ging over 'De wegkant in juni'. Het staat vol met wetenswaardigheden en didactische aanwijzingen.
Ga met de muis over de afbeelding.

Jan was een 'leider van nature', had een vanzelfsprekende autoriteit en kon mensen inspireren en overtuigen, en daarnaast was hij een beminnelijk mens.
Hij was een zeer goed veldbioloog die onder meer vele kampen van de KNNV coördineerde (de 'Leiderskampen', die later de 'Biologische Werkkampen voor het Onderwijs' werden.

Jan Nijkamp was een onderwijsman in de beste zin van het woord, en wilde mensen, en vooral kinderen, de natuur laten zien zoals die was te vinden in hun onmiddellijke omgeving. Hij schreef vele honderden stukjes over de 'dagelijkse' natuur in het Haagse dagblad 'Het Vaderland', die later gebundeld zijn tot een boekje ''Ik zie, ik zie, wat jij ook kunt zien'. Een betere karakterisering voor Jan is er niet. Voor de leerkrachten van de lagere scholen schreef hij vanaf 1949 gedurende dertig jaar het blad 'De Natuur van de Maand', met daarin een vel illustraties, getekend door zijn echtgenote Atie de Jeeger. Het verscheen 6 tot 7 keer per jaar. Generaties kweekschoolleerlingen hadden er een abonnement op en gebruikten het als bron voor hun lessen. Later kreeg Jan hierbij assistentie van onder meer Wim Schroevers (schoolbioloog te Amsterdam) en van enkele mensen van zijn eigen Dienst als Harry Wals, Jan la Haye en Hans de Vrind.

In dit videofragment vertelt Els van der Slikke-Nijkamp, de oudste dochter van Jan Nijkamp, iets over het huiselijk milieu van Jan en Atie en de zorg voor dieren en de natuureducatie.
Interview 2014; 2:05

Nico van der Veen was al heel vroeg bij het I.V.N. betrokken in verschillende hoedanigheden, onder andere als voorzitter (1977-1983). Eerder was hij voorzitter van de Landelijke Raad (1971-1975), en was als zodanig ook lid van het DB. Hij was echter ook voorzitter van de afdeling Enschede en had als zodanig bijna altijd wat te vragen.....niet altijd tot vreugde van Jan.
Interview 2013; 2:10

Harry Wals (links) werd door Jan Nijkamp (rechts) in een BWO-kamp (jaren '60). Hij volgde Nijkamp op als voorzitter van het BWO, en ook volgde hij Nijkamp op als directeur van de Gemeentelijke Dienst voor School- en Kindertuinen (Den Haag). Meer over deze Dienst, die helaas -in de oude vorm- niet meer bestaat.

Harry Wals (1935-2006) had al jong al grote belangstelling voor de natuurstudie en was lid van de NJN, van NM, van de KNNV. Als 'geboren bestuurder' maakte hij al snel deel uit van tal van commissies en besturen.
Door zijn overtuigingskracht en zijn aanstekelijk enthousiasme kreeg hij veel voor elkaar zoals de benoeming van schoolbiologen door gemeenten.

Vanaf de oprichting van het I.V.N. (1960) was hij actief binnen de natuurbeschermingseducatie. Harry daarover in een interview in 'Mens en Natuur', 1983(3) 1986:

"Ik werkte in die tijd nog als onderwijzer. Zaterdags werkte ik als eerste betaalde kracht van het IVN op het bovenkamertje van Jaap van Dijk bij NM. Mijn eerste taak was het organiseren van wandelingen, die door Bert Garthoff op de radio werden aangekondigd. Ik moest ook een natuurblad maken. Dat is (vanuit het blad van de Natuurbeschermingswachten) uiteindelijk Mens en Natuur geworden".

In 1971 nam Dr. Th.C. Oudemans (lid van het toenmalig bestuur van NM en zoon van de eerste voorzitter van NM) het initiatief om deze onderscheiding regelmatig toe te kennen aan personen die zich bijzonder verdienstelijk hebben/hadden gemaakt voor de natuurbescherming in Nederland. De penningen werden bekostigd uit een door Oudemans geschonken fonds ter gelegenheid van het 65-jarig bestaan van NM. De penning herinnert aan het begin van NM.

Harry heeft heel veel betekend voor de verbreiding van het natuurbesef onder de jeugd. Hij was directeur van de Dienst School- en Kindertuinen in Den Haag, voorzitter van het IVN, tien jaar bestuurslid van NM en maakte deel uit van de Natuurbeschermingsraad.

Nico hield mooie toespraken tijdens de jaarvergaderingen ('Jaarredes'). Nico was zeer betrokken bij het 'dagelijkse werk' van de I.V.N.-ers..

Nico van der Veen is geboren in Amsterdam, studeerde af als psycholoog en was als psycholoog/agoog werkzaam bij de gemeente Enschede, waar hij groepen en organisaties begeleidde bij hun vele activiteiten.
Nico was ook zo'n rasbestuurder, die allerlei organisaties als zodanig heeft gediend, zoals SIBEL en Natuurmonumenten, waar hij vice-voorzitter was. Bij het I.V.N. heeft hij een lange 'carrère' gehad.

• secretaris afdeling Enschede 1965-1975
• voorzitter Landelijke Raad 1968-1972, als zodanig ook lid van het Dagelijks Bestuur (volgde als zodanig L. Brunsting op, die nog uit de periode van de Natuurwachten kwam)
• voorzitter Landelijk I.V.N. (DB) 1977-1983
• lid redactie Mens & Natuur 1984-1999, in welke kwaliteit hij veel artikelen schreef en onderzoek verrichtte.
  

Tijdens zijn voorzitterschap heeft het I.V.N. grote veranderingen ondergaan. Daarover meer bij de sectie 'Jaren '80'.

Voor zijn talrijke verdiensten werd hij bevorderd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau (1994).

In deze video vertelt Piet iets over de samenwerking binnen het Bestuur in de jaren zestig en de beginjaren zeventig.
Hij geeft aan hoe de sfeer was binnen het Bestuur en tussen Bestuur en de algemeen secretaris / later directeur Piet Steltman.

Interview 2013; 2:00

In deze video vertelt Piet Steltman iets over de sfeer in de jaren '70, toen naast de beroepskrachten ook vrijwilligers hard meewerkten.

En ja, er kwam een Óndernemingsraad' aan!

Interview 2013; 0:50

Ga met de muis over de afbeelding.

Het Vademecum gaf vele aanwijzingen voor het afdelingswerk in zeer ruime zin, zoals:

hoe zit een afdeling in elkaar, hoe zet je een afdeling op, waar moet je rekening mee houden, hoe richt je de boekhouding in
hoe zit het I.V.N. landelijk in elkaar?
welke werkgroepen en consulentschappen zijn er en wat is het werkveld daarvan?
wat komt er kijken bij het organiseren van natuurgidsencursus?

Gerard Jutten vertelt hier hoe hij via een reguliere sollicitatie bij het I.V.N. is gekomen als de eerste provinciaal consulent, in Friesland (terwijl hij zelf een echte Sallander is!). Hij geeft ook aan wat zijn werkveld zou moeten worden, en hoe hij dat ook zelf heeft vormgegeven. Het was een waagstuk, omdat de functie een experiment was en derhalve tijdelijk was. Je moet het maar durven, met een jong gezin! Eind 1979 wordt met CRM overeenstemming bereikt de voorlopige aanstelling van de consulent Friesland om te zetten in een vaste. Departement en Provincie betalen elk de helft van de personeels- en bureaukosten.

Interview 2013; 1:20

In dit videofragment komt aan de orde hoe Gerard zijn baan is begonnen - als een echte pionier! Geholpen door Maaike Sjollema en Wim van den Hurk (district Friesland) heeft hij zijn weg gezocht en een hecht netwerk opgebouwd. Hij gaf op deze wijze vorm aan het Consulentschap NME Friesland. Hoofdtaak: 'de professionele begleidingvan het afdelingswerk en de uitbouw hiervan.' Maar de provinciaal consulent was niet alleen ten dienste van het I.V.N., maar ook van het overige vrijwilligerswerk.

Gerard vervulde deze functie succesvol van 1976-1985: 10 jaar en 1 maand!

Interview 2013; 2:00

Gerard Jutten, geboren Sallander, was 1971-176 beheer-conservator van het SBB-bezoekerscentrum 'Noetselerberg' op de Sallandse Heuvelrug, standplaats Nijverdal.

Hiernaast: het bezoekerscentrum in 1973. Ga met de muis over de foto om het nieuwe centrum te zien anno 2014. Het nieuwe centrum ligt op een wat andere locatie dan het oude.

In de video hiernaast vertelt Gerard Jutten over een van zijn activiteiten als beheerder van het bezoekerscentrum. Hij organiseerde een soort nascholing in de vorm van een natuurgidsencursus voor boswachters. Aardig is dat Gerard aangeeft hoe de houding van de boswachters kon veranderen van louter 'verbieden' naar 'voorlichten' en 'vormen'.

Interview 2013; 2:00

Eugène vertelt hier hoe hij bij het I.V.N. terecht is gekomen via een wel heel snelle sollicitatie-'procedure'! Hij werd in het begin ingezet bij de ondersteunende dienst zoals stencillen van allerlei stukken, lijmen van de 'ruggetjes', inpakken en versturen enzovoorts. Later kwam de offset en nog later voelde hij zich als een vis in het digitale water. Maar van begin af aan heeft hij ingezet op het stroomlijnen van de processen binnen het kantoor.

Interview 2013; 1:55

Hier vertel Eugène hoe in het begin van zijn werk de sfeer was op het Landelijk Bureau. Hij begon op de Plantage Middenlaan, toen het kantoor daar net zat. Het aantal beroepskrachten was nog gering, en men kende elkaar goed en was ook bereid om mét elkaar een -soms niet zo leuke- klus snel te klaren.

Interview 2013; 1:52